Ankarika Craft

  Witajcie ponownie! Przygotowałam dziś relację z przygotowania zamówienia dla przemiłej dziewczyny, która zamówiła u mnie pudełko na zdjęcia ślubne dla swojego brata i jego żony z okazji pierwszej rocznicy ślubu. Muszę przyznać, że takie chwile mnie wzruszają, bo wiem, że niestety nie każde rodzeństwo tak mocno darzy się miłością a co więcej okazuje ją na codzień. U mnie w rodzinie na przykład nie ma zwyczaju obdarowywania się prezentami, nawet gdy jest ku temu okazja, nad czym ubolewam. Dla odmiany rodzina mojego męża wykorzystuje każdą możliwą sytuację aby dać komuś drobiazg, to piękny zwyczaj. Będę starała się go zaszczepić w moich córkach. A jak jest u Was? Dajecie prezenty tylko na okazję, bez okazji, czy nie dajecie wcale?

 Hello again! Here is a post from the preparation of the order for a nice girl who asked for a box for wedding photos for her brother and his wife on the occasion of their first wedding anniversary. I must admit that such moments move me, because I know that unfortunately not all siblings show love each other so much. For example, in my family, it's not customary to give each other gifts, even when there is an opportunity, which I truly regret. On the other hand, my husband's family takes advantage of every possible situation to give someone a little gift, what a beautiful habit. I'll try to get it instill in my daughters. How is it with you? Do you give gifts only for occasions or maybe you don't give them at all?

Witajcie! Oto mój pierwszy wpis na blogu. Skłoniła mnie do tego moja obecność w zespole projektowym, gdzie oczekuje się ode mnie przekazywania inspiracji w tej właśnie formie. Jest to dla mnie eksperyment, gdyż z różnych źródeł dochodzą mnie wiadomości świadczące o tym iż blogów już teraz nikt nie czyta. Czy tak właśnie jest? Jestem bardzo ciekawa Waszych opinii w tej sprawie. Macie swojego bloga? Publikujecie tam treści regularnie? Czy Wasi czytelnicy biorą aktywnie udział: komentują, udostępniają, czy dają Wam w jakikolwiek sposób odczuć, że byli, widzieli, czytali? A może traktujecie bloga jako swoje archiwum przemyśleń, portfolio, dla wspomnień? To moja pierwsza inspiracja dla australijskiego producenta tekturek -  Dusty Attic . Jest dla mnie wielkim zaszczytem znaleźć się w gronie tak utalentowanych twórców ale to dla mnie także niesamowite wyzwanie. Gdy zajrzałam z ciekawości na profile swoich nowych koleżanek i kolegi z DT - to co tam znalazłam zmroziło mnie na chwilę. Co ja zro

  Welcome on my first blog post! I was prompted to do so by my presence in the design team, where I am expected to convey inspiration in this form. This is an experiment for me as from various sources I receive news that no one reads blogs anymore. Is this the way it is? I am very curious about your opinions on this matter. Do you read blogs? Do you review the content there regularly? Do you take an active part: do you comment, share, or leave any sign that you read or saw the post? Or maybe you write your own blog? I suppose there are some writers who treat the blog as their archive of thoughts, portfolio or for their memories... What do you think? This is my first inspiration for Australian chipboard shapes' producer -  Dusty Attic . It is a great honor for me, to find myself among such talented creators, but it is also an amazing challenge. When, out of curiosity, I looked at the profiles of my new colleagues from DT - what I found there gave me chills for a moment. What I'v